Het verhaal van Janne en Fokko (fictief)

Janne (39) en Fokko (38) vormen samen met hun kinderen een samengesteld gezin, maar hun weg is niet zonder obstakels. Janne kreeg een beroerte, waardoor ze moest leren omgaan met Niet Aangeboren Hersenletsel (NAH). Daarnaast had hun zoon, Charlie (7), moeite op school, wat zorgde voor extra druk in het gezin. Door de zorgen om Charlie raakte hulpverlener Marit bij het gezin betrokken.

De hulpvraag 
De hulpvraag kwam via de school van Charlie. De zorgen om zijn prestaties werden gedeeld door zowel Janne als Fokko. Maar toen hulpverlener Marit betrokken raakte, ontdekte ze dat er veel meer speelde binnen het gezin. “Het was niet alleen Charlie die hulp nodig had,” zegt Marit. “Janne moest leren omgaan met haar NAH en het huishouden opnieuw leren organiseren. Daarnaast waren er schulden die moesten worden aangepakt.

Je komt eigenlijk voor je kind bij haar terecht 
en je wordt met ’t hele gezin geholpen!”

De successen
Wat dit hulpverleningstraject zo succesvol maakte, was de manier waarop Marit het hele plaatje zag en daarop inspeelde. Ze zorgde niet alleen voor de juiste begeleiding voor Charlie, maar ze zorgde er ook voor dat Janne hulp kreeg met het structureren van haar dagelijkse leven. “Ik voelde me gehoord en gesteund,” vertelt Janne. “Marit nam niet zomaar dingen van me over, maar zij hielp me om zelf de regie te houden.”

Fokko benadrukt het belang van de samenwerking: “De samenwerking tussen ons, de school en Marit verliep uitstekend. We hadden het gevoel dat we er niet alleen voor stonden.” Janne voegt toe: “Marit zorgde ervoor dat we met de juiste instanties in contact kwamen, en ze begeleidde ons bij elke stap.


“Onze administratie is nu op orde

en ik voel me veel sterker
in mijn rol als moeder en partner.”

Dankzij Marits betrokkenheid en expertise werd het leven van het gezin stap voor stap beter. Charlie kreeg de ondersteuning die hij nodig had op school, en Janne leerde om te gaan met haar NAH en het huishouden te organiseren. “Onze administratie is nu op orde, en ik voel me veel sterker in mijn rol als moeder en partner,” zegt Janne trots.

Op dezelfde lijn
De samenwerking met andere organisaties verliep soepel dankzij de duidelijke afspraken en het gezamenlijke doel: het gezin weer op de rails krijgen. “Het was fijn dat we altijd op dezelfde lijn zaten,” zegt Fokko. “Het contact met Marit was altijd open en duidelijk. Als we iets bespraken, kregen we dat ook nog eens zwart op wit, zodat we altijd konden teruglezen wat er was afgesproken.”

Janne en Fokko kijken nu met een goed gevoel terug op de periode met hulpverlener Marit. “We zijn er nu veel beter aan toe,” concludeert Janne. “We hebben niet alleen hulp gekregen, maar ook de tools om zelf verder te gaan. Dat is onbetaalbaar.”

Toelichting over deze tekst:
Deze tekst is fictief. Ik heb deze casus als uitgangspunt gebruikt.

Om deze tekst snel te kunnen schrijven heb ik Chat GPT gevraagd om de casus te herschrijven tot een commerciële tekst. Vervolgens heb ik deze – door AI gegenereerde tekst – nog herschreven, zodat ik er zelf tevreden over was.

De foto is van Josue Michel (unsplash.com)