De mensen hier in Thailand doen me erg denken aan de mensen die ik tegenkwam in Laos. Ook herken ik mezelf in hen en ik herken mijn familie en vrienden in hen. Als mensen zijn we hetzelfde, maar tegelijkertijd anders. Hier in Thailand zeggen ze geregeld: “Same same, but different.” Beter kan ik het niet verwoorden.
Toerist vraagt:”Is this a real rolex?”
Thaise verkoper antwoordt: ” Yes Sir, same same but different”
In principe benader ik ieder mens graag van mens tot mens, daarom heb ik misschien onbewust altijd graag door (sub)culturen heen willen kijken. Tegelijkertijd ben ik altijd nieuwsgierig geweest naar andere (sub)culturen. Ik ben dan ook van vele culture tradities en filosofieën erg gecharmeerd.
Tijdens mijn reis laat ik me graag verleiden om te proeven aan verschillende culturele tradities. Zo ben ik afgelopen week een ochtend vroeg opgestaan om een vijftal monniken een maaltijd te schenken.
De monniken die ik aalmoezen gaf reageerden allen totaal verschillend. Sommigen reageerden zwijgend en starend met een opengevallen mond toen ik hen als westerse jonge vrouw te eten gaf.
Een ander bedankte me heel vriendelijk in het Engels en vroeg waar ik vandaan kwam. De waardering in de vorm van een glimlach of twinkeling in de ogen die ik bij de eerste twee monniken had gemist, maakte een derde monnik met zijn bedankje meer dan goed.
Al met al een interessante ervaring.
Verder heb ik tijdens het Chinese Nieuwjaar op een animistische wijze een gebedje gedaan met de Thaise dames die ons hotel runnen.
Deze dames hebben trouwens een plekje in mijn hart veroverd, omdat ze mijn vriend en mij als kinderen hebben opgenomen in hun familie. Ze vragen altijd geïnteresseerd waar we naar toe gaan en hoe onze dag was. Ook koken ze met liefde voor ons. Natuurlijk moeten we er wel een klein bedrag voor betalen, want ze hebben natuurlijk hun inkomsten nodig. Het voelt echter alsof ze het anders met liefde voor niks zouden willen doen.